Vanavond wil ik me vermaken
Aan weerszijden van de astronomische klok uit 1410 van het stadhuis in Praag is een viertal poppen zichtbaar: een man die zichzelf in een spiegel bekijkt, een man met geldbuidel, een geraamte met een zandloper in de hand, en iemand in oosterse kledij die op een gitaar tokkelt. Terwijl de twee luikjes opengaan en de apostelen voorbij komen schuifelen vlak voor het hele uur wordt geslagen, luidt het geraamte een bel. De andere poppen schudden hun hoofd, omdat ze de dood, het uur van de waarheid, niet onder ogen willen zien. (Zie hier een aardig filmpje inclusief kitschy metalmuziek). Je zou er drie van de zeven hoofdzonden in kunnen zien, pronkzucht, hebzucht en genotzucht, maar ik denk dat ze tezamen symbool staan voor de vanitas, de ijdelheid, oftewel de vluchtigheid van het aardse bestaan. (meer…)